Συνέντευξη: Π. Ηλίας (Καθηγητής Εφαρμογών )

• Τί έχει χαθεί από τον πρώτο καιρό λειτουργίας του τμήματος;
  Είναι γεγονός πλέον η είσοδος των υπολογιστών, αναγκαστικά λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας. Πέρα απ’αυτό..
  Έχει χαθεί η φρεσκάδα του καινούριου σχολείου. Έχουν παγιωθεί καταστάσεις οι οποίες από την αρχή ήταν στραβές, ποτέ δεν αλλάξανε.
• Είστε στο χώρο του τμήματος φωτογραφίας(&οπτικοακουστικών μέσων, από το εαρινό εξάμηνο 2005)από το 1985.Περιγράψτε μου το τμήμα τον πρώτο καιρό λειτουργίας του.
  Το ΤΕΙ λειτουργεί από το 1985. Στην αρχή ήταν μόνο ένας μόνιμος, ο κος Αντωνιάδης. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν έκτακτοι. Μετά από δέκα χρόνια προκυρήχτηκαν κάποιες θέσεις οπότε&εγώ πήρα τη θέση που μέχρι σήμερα έχω. Συνήθως είχαμε&άλλες δουλειές παράλληλα. Εγώ δούλευα στο Σταυράκο, στο δήμο Αθηναίων, στο δήμο Καλλιθέας. Όταν διορίστηκα πλέον τα παράτησα όλα&ασχολήθηκα με τη θέση.
• Ποιά νομίζετε ότι θα είανι η κατάληξη για το τμήμα;
  Αυτή η σχολή αποκλείεται ποτέ να κλείσει, όπως θέλουν να λένε.
  Οτιδήποτε δουλεύει στο..ρελαντί για χρόνια δεν πεθαίνει ποτέ, απλώς και μόνο συντηρεί καταστάσεις! Ενά τραγικό που συνέβη κάποτε, αυτο που μάς έφερε πίσω&πάντα ήμουν κατά, είναι ότι κάναμε τα πάντα να μην συνεργαστούμε με άλλες σχολές στην Ελλάδα. Αυτό εκ πρώτης όψεως φαίνεται καλό, ότι είμαστε η μοναδική σχολή στην Ελλάδα. Εν τέλει αποδείχτηκε δίκοπο μαχαίρι γιατί ναι μεν οι σπουδαστές θα μπορούσαν να είχανε ένα ελεύθερο πεδίο εργασίας έξω-ανοιχτό γι’αυτούς-αλλά από την άλλη η σχολή η ίδια δεν έχει ανταγωνισμό για να μπορέσει να προχωρήσει πιο μπροστά, έναν ανταγωνισμό έστω και στο θέμα της εκπαίδευσης.Δεν υπήρξε ποτέ μεταφορά σκέψης ώστε να ακουστούν άλλες ιδέες, να εμφανιστούν νέα μυαλά.. Και με τη φράση άλλες σχολές εννοώ δημόσιες σχολές, όπως είναι το Πανεπιστήμιο Θράκης, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου υπάρχει άμυλα εδώ δεν υπήρχε ποτέ& αυτό μας άφησε να κατακαθήσουμε στην ιδέα ότι είμαστε μοναδικοί.
• Στο τμήμα εξαιτίας του μικρού αριθμού φοιτητών οι σχέσεις φοιτητών-σπουδαστών είναι στενές. Κατά πόσο επιρρεάζει αυτό τη δουλεια & τελικά συγκαταλέγεται στα θετικά ή στα αρνητικά;
  Πολλές φορές όντας στη θέση του σπουδαστή κάποιος άνθρωπος έχει συμπεριφορά λίγο σχολική, πως να το σκάσουμε κ.τ.λ.& μια προοπτική σχέσης τέτοια που αφαιρείται από τον καθηγητή το avantage να ασκήσει πίεση για την εκτέλεση μιας άσκησης. Βέβαια επαφίεται στον τρόπο χειρισμού του καθηγητή, αλλά είναι δύσκολο να κρατηθούν οι ισορροπίες.
  Οι δυσκολίες από την άλλη μας φέρνουν κοντά(!), γιατί εγώ πρέπει να απολογούμε απέναντι στο σπουδαστή διαρκώς.
• Τί είναι πανεπιστημιακή εκπαίδευση;& τί λείπει από τα.. Ανώτατα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα& το τμήμα της Φωτογραφίας;
  Συνδέεται άμεσα (έμμεσα πρέπει) η εκπαίδευση με την εργασία. Αυτό που έχω ξαναπεί, έχουμε μπερδέψει το Υπουργείο Παιδείας με το Υπουργείο Εργασίας. Η πανεπιστημιακή εκπαίδευση πρέπει να είναι παράλληλη με το κοινωνικό γίγνεσθαι, ταυτόχρονα πρέπει να αφουγκράζεται τί γίνεται μέσα στην κοινωνία αλλά και να ακολουθεί καθαρά το δικό της δρόμο, να αφήνεται ελεύθερη μέσα από τους νόμους που διέπουν το Πανεπιστήμιο, όπως είναι το άσυλο, το οποίο δε σημαίνει να πουλάμε CDs, αλλά ελεύθερη διακίνηση ιδεών&πρέπει να πω ότι ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι μπροστάρης σε όλο αυτό, να μη φοβάται τίποτα, να εκφράζει τη σκέψη του, είτε είναι κριτική σκέψη, αυτοκτριτικής σκέψη, για κάποιον άλλο, για την κυβέρνηση, για τους υφισταμένους, τους προισταμένους του. Και κάτι του οποίου είμαι κραταιός υποστηρικτής του είναι ότι πρέπει το Πανεπιστήμιο να είναι τρόπος ζωής & όχι κάποιες ώρες απασχόλησης. Πρέπει να κουβεντιάζουμε, όχι μόνο για παράδειγμα πώς υποεμφανίστηκε το φιλμάκι αλλά και γιατί κάνουμε αυτό που κάνουμε, πώς το κάνουμε, να υπάρχει μια ζύμωση, κάτι που λείπει από τη σχολή μας & ευθυνόμαστε πρωταρχικά εμείς οι εκπαιδευτικοί που μόλις τελειώσει το ωράριό μας κοιτάμε να αποχωρίσουμε.
• Στο τμήμα διδάσκετε το μάθημα Τεχνικές ΙΙ & ΙΙΙ(;). Σε επίπεδο προσωπικής ενασχόλησης τί κινεί το ενδιαφέρον σας;
  Σίγουρα όχι ο Άνθρωπος ή εσωτερικά.. Τα ακτέργαστα τοπία είναι αυτά που επιλέγω.Για την ηρεμία που έχουν. Αυτά, σκέτα, όπως είναι. Άλλωστε & η απουσία ανθρώπου στο χώρο είναι παρουσία. Και πάντα σε Α/Μ..Για μένα το μαυρόασπρο είναι σαν την ποίηση, καλά οργανωμένο, μεστό, λιτό. Το χρώμα μού μοιάζει φλύαρο. Δεν μπορώ να το χειριστώ..!
• Πώς ορίζεται η στιγμή της φωτογράφησης;
  Κάνω συχνά σύντομα ταξίδια όπου και φωτογραφίζω. Άλλο η καθημερινή ματιά και άλλο η φωτογραφική, έχει το χαρακτηριστικό της έρευνας που δεν έχει η άλλη.
• Τί είναι τελικά η φωτογραφία;
  Φωτογραφία είναι η αλλοίωση του αλογόνου του αργύρου με την επίδραση του φωτός..
  Δέσποινα Τζιγκελίδου & Κατερίνα Τζόβα